потоа (прил.) - и (чест.)

Лично има воспоставено и коректна соработка со некои трудови инспектори за нивно ангажирање на терен во заштитата на работничките права и спроведување на законските одредби. ***
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Вујошевиќ испраќа апел до сите [не]вработени дека најпрво тие самите мора да си ги знаат и да си ги бараат своите права, а потоа и синдикално да се организираат.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Времето од нешто повеќе од еден век, го направило своето - изменета површина на земјата, во еден период засадено лозје, потоа и лозјето напуштено и исушено. Околината, исто така.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Мажот ѝ ја тргна за рака и ѝ помогна да се качи во товарниот дел на камионот. Потоа и тој скокна во него.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Со оглед на чудните пресврти по пропаста на Отоманската империја, од Салоник кон Монастир се случувал прилив и одлив на сефардско население во миграции предивикани од воените плими и осеки на новиот 20 век најавен со воени случувања на Балканот, а потоа и со две големи војни што пламнаа низ целиот свет, а особено силно се разгоруваа на територијата помеѓу двата града.  Елеазар бен Цви, значи, ги знае сите факти од животот на монастирлиите.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во пролетта 1881 османлиската власт во Битола успеале да го откријат заговорничкиот кружок во Крушево и Охрид, а потоа и раководителите на прилепскиот кружок.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Со тоа заговорниците биле обезглавени, а нивните акции прекинати.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Знаеше дека татко му од специјализациите ги претпочита, првенствено хирургијата или пулмологијата, а потоа и интерната или инфективната медицина.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Веднаш потоа и Богомил Ѓузел со крајно изострено чуло, упатеност во проблемот и знаење, ни посочи цела гама проблеми сврзани со семантиката, развојот и филозофијата на говорот.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Тогаш нив на број дванаесет во Сибир и потоа и нас, илјадници, во Ташкент...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Потоа и Македонците фатија да изјавуваат оти тие сакаат „Македонија за Македонците”, оти тие сакаат автономија на Македонија, а не соединување со Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Си го протри челото на онаа точка на која веѓите му се спојуваа, а потоа и вратот кај што го болеше, преку линијата над распараната јака на кошулата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Другиот стави уште една пред него. Потоа и сам зеде една.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Отпрвин ми се чинеше дека сликите доаѓаат од некоја друга земја и од некој друг град, а потоа и од некое друго време.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Змиите послободно се сончаа на ламен. Потоа и тие се повлекоа под земја.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
А потоа и неа ја донесоа в болница на испирање.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Здравје да е, прво тука да ни тргни работата, па потоа и ние за нас, за фамилијата ќе му ја мислиме.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
XXIII Не затворај ја вратата Не губи се во заборав... Махмуд Дарвиш Во моите дипломатски години во Картагина, како амбасадор во државата Палестина, како и во Тунис, беа од посебно значење во формирањето на претставата за Палестина, за нејзината борба за признавање и независност, за нејзиното движење на чело со Јасер Арафат, за личноста, животот и поезијата на Махмуд Дарвиш, овековечени со нашата прва средба во Струга, во август 1978 година, а потоа и со нашето долговечно и ненаметливо пријателство.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И оттогаш останав во трајно и ненаметливо пријателство со Махмуд Дарвиш, посебно со неговата судбина, која на одреден начин ме следеше и во моите дипломатски мисии, посебно како амбасадор во државата Палестина, која постоеше посилно во надежите на нејзините поданици отколку во реалноста...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беа притворени и Авни, директорот Стево Трајчов, полицискиот службеник од Табановце Јованчо Крстов. Многу потоа и Деница.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Кога луњата поминала првин тие слегле во селото. Потоа и другата челад.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Тука ќе дојде честељето со кафе и ракија, ќе напнат гајдите — сега две, една откај зетот што си ја водат сватовите, другата ќе ја најдат кај невестата ,и така ќе се заредат прво песни, потоа и ора, како на свадба!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Убаво, многу убаво изгледаа, особено кога зајдуваше сонцето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Почнаа прво грчките деца да поставуваат скечови, а потоа и ние.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Демонстрациите19 што уследиле како резултат на пристапувањето на Кралството Југославија биле организирани од страна на српските опозициски политички партии, кои соработувале со Британската разузнавачка служба СОЕ.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Несомнено, незадоволството се јавило прво во Србија, а потоа и во другите делови на Кралството, за кои пристапувањето на Кралството Југославија значело потчинување на нацистичка Германија и напуштање на српските вековни сојузници Франција и Англија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Ама подоцна, кога созреа, најпрвин во партизанските одреди на ЕЛАС, потоа во Егејската бригада, па служејќи во Југословенската народна армија, а потоа и во народната милиција, размислуваше, а размислувањето понекогаш беше рамно и на неизвршување на наредба...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го испратија со поглед сѐ додека чунот не се изгуби во трските, а потоа и тие тргнаа назад.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
На света Недела, наредната, дојдоа Танаско со Пена и синот на Борис Биџов, дури од под Калето, од Фестивална, ги викнаа и синовите на Коста Ципата, Атанас на Вета и двата големи сандака, наполнети со облеката на двете Пелагии, ги кренаа на раце и ги однесоа онде зад фабриката, прво во дворот на тетка Перса, а потоа и во одајчето што беше одредено за нив.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Потоа и тој се скри, остана со него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По него се загнал друг, а потоа и од него ништо не се познава. Трча и Андреја Тарковски.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Првин се појави војнички мотор со три седишта, а потоа и високиот прав зад него.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Претепајте ги! - бесно викаше Мегалон, а потоа и самиот, на најбрз можен начин се упати кон маслинарниците.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)