потем (прил.) - лежи (гл.)

Потем лежевме под едно дрво и пушевме; тој пушеше и гледаше во небото; сонцето беше високо, сјаеше и денот беше доста топол; лежевме и само молчевме.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)