постојано (прил.) - се (зам.)

Платите на вработените постојано се намалуваат...
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Но, потоа работите на овој план радикално се променуваат – па, откако приходите ќе влезат во фирмата, како што нагласува самата, почнуваат „мистериозно“ да исчезнуваат, односно „да одат во џебовите на двајцата директори“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Покрај ова, значително се влошува работната атмосфера и почнуваат да се кршат работничките права на тамошните вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тешко се менуваа работите и по сталинското време, макар што постојано се нагласуваше дека сѐ што се прави е во името на прогресот, на промените, на среќата на луѓето.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Во книгата се провлекува необично неименување на реалното низ превезот на имагинарното кое постојано се згуснува: освен козарот Чанга сите човечки ликови се стопени, сомлени до анонимност...
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Овој град е расположен на височинките на обата брега на реката, низ кој постојано се влечат шлепови натоварени со стока.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Всушност тоа го одредува основното двоумење: сопственото јас тежнее да се вкорени и отелотвори, па сепак тоа постојано се плаши да пушти корени во телото, бидејќи на тој начин би било изложено на напади и опасности од коишто не би можело да избега.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Мајка ми постојано се врткаше околу последните зрна заклучени во ковчегот под скалата, прибираше од оние што сѐ уште не мувлосале и шепотеше налутено колнејќи ги „желкарите“ и „ камаратине“.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Навраќајте во него за да се присетите и за мене, зошто јас постојано се соживував со вас и стрпливо поднесував сѐ што се случуваше; страдав кога со вас нешто тешко ќе се случеше, а кришум се радував и се лутев поради вашите немирлаци; сетете се и за вас, мили деца, за вашите први денови, кога како преплашени зајчиња се припивавте кон клупите и плачливо се држевте за рацете на вашите мајки.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Постојано се фалат и ни брмчат како бумбари околу нас. Најпосле, еден ден тоа ни препука и ни здодеа.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Неговата мала, валчеста фигура со силно истурениот мев напред постојано се вртеше лево и десно.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Сѐ за тоа мислам и постојано се прашувам самиот: аџамија ли сум, пијаница ли сум, во што ми е грешката, та што не ми даваш изан, да го земам и јас мајсторското писмо?...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бидејќи, не постои универзален канон по кој текстовите би биле проценувани, постојат цели системи на канони кои постојано се преместуваат и менуваат, така што секој текст е во континуиран дијалектички однос со овие системи.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Изрично се забрани прераспределба на работните часови за неколку категории на работници и тоа: (1) помлад работник; (2) работник – инвалидно лице; (3) бремена работничка; (4) работник кој постојано се грижи за дете до три годишна возраст и (5) работник – самохран родител кој постојано се грижи за дете помладо од 15 годишна возраст (чл. 25 од ЗИДЗРО/фев.13).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Има два вида бакрданик, варен и вртен. Варениот се припрема на брза рака; откако ќе зоврие водата во котелот, во која пред тоа има турено сол и неколку дрвени лајци сало, полека се сипа царевно брашно и со сукало постојано се врти, затоа и се вика вртен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но зашто тие се најдуваат од кај страната на Градишки Пат, минува веднаш под нив, то ест од кај страната од којашто постојано се заканува опасност, зарешетчени се со железни прачки па дури и да стане и да ги отвори, пак не ќе може да се подаде низ нив и да го види цел Станкоски Рид, - ги гледа само јужните падини на Горник, Дупка и западните падини на Зедница - заедно со Горник и со гробиштата на Рамник на Горник.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Наместената мекост и подбивност исчезна, а некоја отворена и груба жестина, која постојано се надолеваше, почна да ја заплискува одајата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Уште на самиот влез во Тирана нѐ пречекуваат мамутски плакати со веќе видените пароли во кои постојано се запишани имињата на: Сталин, Водачот, Партијата...
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Ех, кога би имал внучка како тебе! - ѝ рече на Билјана која постојано се врткаше околу него.
„Маслинови гранчиња“ од Глигор Поповски (1999)
Но, и покрај фактот дека овие приказни внесуваат одредена детерминираност во животот, тие ретко успешно излегуваат на крај со сите непредвидени околности кои искрснуваат во “животот како таков”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Исто како и текстовите во однос на вистинскиот живот, приказните коишто ги живеат индивидуите се полни со празнини и недоследности кои постојано се натрупуваат.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа му пречеше цел живот да биде среќен: зависта не му дозволуваше да се насладува со она што го има, оти постојано се вознемируваше со желбата по она што му недостига.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Но, уште од почетокот на тој брак сѐ тргна наопаку; се роди Здењичка, фала му на Бога, и јас целосно ѝ се посветив; Партијата падна од власт, но Земанек доби високо место (стана генерален секретар) и постојано се подготвуваше за ново враќање на власт.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Не знам како издржав тој ден. Постојано се тажеше и плачеше.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
„Расположена ли си за Донг вечерва?“ ќе те прашав.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Постојано се шегувавме околу одењето таму.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тоа беше глупа шега и ти се смееше на нејзината повторлива тупост.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тој свиок, веднаш ќе видиме, ќе донесе промена во дескрипцијата: „Водите удираа првин во стените од едниот рид, потоа во другиот, од што постојано се слушаше некакво чудно шумолење...
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во малечката библиотека еден човек постојано се држеше за глава, извикувајќи: „Зборовите одлетуваат од страниците! Зборовите одлетуваат од страниците!,“ и повторуваше сѐ додека останатите читатели не се побунеа, па чуварите ќе го однесеа во неговата соба.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Една жена, кога некој ѝ зборуваше, постојано ја движеше главата влево и вдесно, затоа што ѝ се чинеше дека зборовите летаат кон неа, и можат да се заријат во нејзиното чело.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во Царството што се распаѓаше пред силните наезди на фанатизираните варвари и бедната дволичност на бесрамните политичари, патрицијот, вели правдољубивиот историчар, постојано се напојуваше со чистиот свет на идеите.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Во еден бесплатен културен водич, проследувачот на кино програмата за филмот „Серафим Фолс“ на режисерот Дејвид Фон Анкен, запишал: „Независно од тоа што сите стрелаат на месо, во класичните вестерн филмови ликовите постојано се делат на добри и лоши.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Но, и кај мене, како и кај познатиот австриски учен, постојано се случуваат непредвидени работи кога ќе треба да се инсценира некоја моја пиеса.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Постојано се превртуваше и се будеше од некои кошмари на кои потоа не можеше да се сети.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Повеќето од прашаните одговарале дека сакаат полна кола со златници или пак ја барале златната царева кола.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Децата растеле. Царевиот син, кој бил со чергарите чувал говеда и постојано се качувал на еден висок камен и си зборувал: „Колку е убаво ова поле да се води војна на него.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Е, што е убаво коњи да се потковуваат!“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Еднаш, кога беше сосема изморен од таа игра, во која постојано се напрегнуваше да смири некого само со своето присуство, тој помисли дека секој од нив останува да си биде само она, што си е, и дека тука никој никогаш не ќе може да измени ништо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Еден силен писок, кој дотогаш постојано се доближуваше, почна прво да крчи, како дивината да имаше проголтано некое остро парче коска, тука, во нивната стреа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Беа десетина души соселани и постојано се држеа еден за друг, а сега се договорија и заминаа; една ноќ едвај се пробија меѓу некаква притаена германска тенковска колона.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Стево Трајчов постојано се туфкаше, но тоа го правеше речиси нечујно, без да обвинува некого, без да бара решенија.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Попусти беа моите обиди. Постојано се распаруваше нешто во мене.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Додека во трпезаријата јадеа пита со спанаќ, госпоѓа Мариела се надоврза на приказната од филмот: „Мила моја Ема, јас доцна дознав дека животот е толку многу богат со пикантерии кои постојано се случуваат околу нас.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Бев распната меѓу две крајности, иако тие не беа тоа, и јас не ги чувствував како такви, и во миговите кога цврсто стоев на тлото, кога бев целосно свесна за себе, кога јас бев јас, но и кога ќе се обидев да се ослободам од сето тоа и од барем дел од себе како таква, кога ќе се обидев да го отфрлам сето тоа како здодевна и непотребна приказна.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
„Под врбата”, заедно со Гоше, постојано се врткаше и Киријаз, вработен во аптекарската мрежа на Ласте Думбаровски како набавувач на стока.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
За полесно да се ориентира, прилозите ги подели во четири групи: прилози за време, прилози за место, прилози за количина и прилози за начин.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски не можеше да верува дека бројот на позајмените прилози од турскиот јазик може да биде толку голем, макар што нивниот број во употребата постојано се намалува во балканските јазици.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И пред да започнат со операцијата чистење на зборовите кои требаше конечно да завршат во минатото, како историзми, тие постојано се бореа со наносите што ги имаше секој збор отаде своето време поставувајќи си го постојано прашањето: каде останува тоа што веќе минало, дали минатото на некаков начин минува во сегашноста, дали е вечно присутно, дали идното е во сегашноста, дали тоа што било конечно значи никогаш повеќе, дали народите кои не го знаат своето минато се осудени одново да го живеат?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски постојано се сеќаваше на букинистот Деба, од кејот Малаке, на кој Анатол Франс му посвети неколку бесмртни редови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Неколку агенти на Полицијата на мислите постојано се движеа меѓу нив, ширејќи лажни приказни и обележувајќи ги и елиминирајќи ги малубројните поединци за кои се оценуваше дека би можеле да станат опасни; но не беше направен ниту еден обид за нивна индоктринација со идеологијата на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Границите на Евразија се поместуваат напред- назад помеѓу базенот на реката Конго и северниот брег на Медитеранот; островите на Индискиот Океан и во Пацификот постојано се заземаат и презаземаат од Океанија, или од Истазија; во Монголија, линијата на разграничувањето помеѓу Евразија и Истазија никогаш не е стабилна; околу Полот сите три сили полагаат право на огромни простори кои се главно ненаселени и неиспитани; но рамнотежата на силите секогаш останува приближно иста, а територијата што го претставува копнениот центар на секоја од супер-државите никогаш не е загрозена.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Малтерот постојано се лупеше од таваните и од ѕидовите, цевките пукаа при секој посилен мраз, покривите прокиснуваа секогаш кога паѓаше снег, системот за греење обично работеше со половина снага кога не беше сосем исклучен од економски причини.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Неговите мисли постојано се вртеа во ист круг, како расипана плоча.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Со ова прашање Мил постојано се занимаваше и експериментираше.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Кучешките гробишта над селото постојано се прошируваа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Ако комунистите постојано се напаѓани токму поради ова, која е легитимноста тоа да се прави ако истовремено пазарот се става пред луѓето, ако за флексибилноста на пазарот на труд некој се чувствува надлежен да ги жртвува правата на трудбениците?!
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Меѓутоа, при секој обид да ги разбере историските процеси, карактеристични за сопствениот народ и за неговата историја, постојано се соочуваше со неизбежните парадокси кои како да го обесхрабруваа да дојде до јасна, разбирлива интерпретација на балканската историја.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Мајкината љубов никогаш не старееше, таа постојано се обновуваше, од за нас непознати и неоткриени извори.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Не можејќи лесно да се помири со оваа судбина до крајот на животот, постојано се надеваше дека, сепак, еднаш, ќе отпатува надвор од границата.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Со мене стигна постариот брат, лекарот кој, откако забележа дека здравјето на Мајка постојано се влошува, доаѓаше секој ден да ја види, да ја прегледа, да ја охрабри.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Постојано се пука и не можеме да излеземе од ровот, ниту тој може да дојде кај нас...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во црквата постојано се молеше и рибарот Дејко за жена му што ја зафати болеста.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Под нас долу е езерото, но не смееме да излеземе од рововите, зашто постојано се пука...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Душата му беше компас во која стрелката постојано се вртеше.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Одам по долината завлечен по облакот од дамнешниот чад над сниските покриви зад меѓите, зад грмојте, зад високите крошни на дабовите зад крушите што се сушат зад сливите што капат зад јаболката во кои пее есента та мириса сета долина на топли пазуви и тихи мусандри во оние стари градски куќи што се вишат во куќите изгубени во правта на калдрмата во куќите чии чардаци чии пармаци уште се свртени кон долинава во која бавно се враќам како во стара книга што постојано се превртува во дланките на осамата.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Но плачот на Самоников, како кутре што се плаши да не се загуби, постојано се враќаше и продолжуваше да се врти околу мене.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Очигледно му беше порачано да си поигрува со моето спокојство.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
При ова патување речиси постојано се среќавав, дури и се судрував со чудни фантазмагорични привиденија, чии што контури повеќе потсетуваа на кукли што ги гледаме по излозите но со подвижни екстремитети, со лица што се смеат додека очите плачат, дури и со зборови што не беа кажувани туку едноставно извираа од утробите на овие креатури.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Привиденијава висеа и покрај ѕидовите; или неочекувано ќе се појавеа на премините; а напати ќе се здадеа од подотворените врати и на чуден начин ќе ги извиваа долгите вратови заемени од некои непознати видови животни.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Па сепак, од потребата за конкретна акција ме одвраќаше помислата дека веќе во идниот момент Катерина ќе ја поткрене главата од перницата (се разбира под претпоставка дека го избрала креветот како место за починка) и ќе ги здогледа книвчињата чијшто број постојано се зголемуваше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Си ја замислував дури и изненаденоста на нејзиното лице кога ќе ги забележи моите пораки.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но, глувчето Цивко се плашеше, на пример, од некое празно истркалано кутиче, од орев, - море и од самата лушпа од оревот...и постојано се слушаше неговото пискање - цив-цив.
„Раскази за деца“ од Драгица Најческа (1979)
Седиме покрај пламенот, ги грееме рацете и лицата, но ништо не помага. Постојано се тресеме.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Јавниот простор постојано се произведува преку „дијалектика на вклученост и исклученост, ред и неред, рационалност и нерационалност, насилство и мирно несогласување“.84 Иако јавниот простор генерално се смета како помалку или повеќе отворен за јавно учество, тој не е ослободен од регулација.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
83 Оваа дијалектика на пристап и исклучување, закон и обичаи, моќ и протест е една од дефинирачките карактеристики на јавниот простор.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Воздухот само трепери и постојано се искачува нагоре. Како летна омарнина да гледам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Иако нема муви, говедата постојано се удираат со опашките по слабини.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Се качува пламенот по смреките и дрвјата и слушаш како нешто постојано се урева во огнот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Фронтот постојано се менува: напаѓаме и се повлекуваме, по неколку пати за едно исто дрво се отимаме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Книжевната теорија овој поим го презела од нордиската јазична и културна традиција, каде што со него се означуваат нештата кои изворно опстојуваат во различните преданија, фамилијарни или национални, а се чуваат така што постојано се кажуваат односно раскажуваат.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Постојано се работи за настани на насилство, несигурност, дрога, финансиски и политички скандали. Каква полза од натамошното набројување.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Сакав да ѝ напишам за мојата намера еден ден да пишувам токму на темата на жртвувањето, во план имав таков роман, тоа беше Балканскиот жртвен јарец, но остануваше едно прашање од романот Татковите книги кое таа често го поставуваше, а јас постојано се обидував да ѝ одговорам, во очекување на вистинска можност...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Не знам треба ли тоа домашно воспитание да го детерминирам како патријархално (типично балканско...) и да го појаснувам најпрвин преку вашиот фамилијарен егзилантско-емигрантски фатум, кој нели неминовно ве упатувал едни кон други, бидејќи само така сте можеле ем да се чувствувате колку-толку безбедни, ем да опстанете во пустите туѓи куќи, туѓи јазици, туѓи градови (улици, институции, инстанци...) што везден сте морале да ги (п)освојувате...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тие настани најчесто се селектираат така што преку нив треба да се бележи севкупната судбина на едно семејство, што служи како пример за начин на живеење во рамките на животот на еден цел народ (Solar, 2006: 262).
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Како што колената не ги снемува, како што корените корен раѓаат, како што сојот не умира, така и лошото живее во клетвата народна што постојано се пренесува низ дамарите во народното паметење и како поука и како предупредување... ќе не колне нас народот, ќе нѐ колне...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Затоа што беше многу слаб и од заборавеност постојано се вртеше околу порачката - селските шегаџии го нарекоа Јотето Вртенце.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тој малку тажно, или само мене така ми се причини, се насмевна и рече: - Кутриот Борис, постојано се враќа во своето детство, затоа сѐ таму го наоѓаат кога ќе се загуби.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
За жал во целата таа ситуација постојано се провлекуваше најголемиот порок на моето постоење, а тоа е немањето пари.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Не знаејќи како повеќе да биде маж, постојано се грижеше за очилата на другар му.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Постојано се трудев да му објаснам како се чувствувам, што ме повредува.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Ех, кога би имал внучка како тебе! - ѝ рече на Билјана која постојано се врткаше околу него.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)