после (прил.) - се (зам.)

Се прават прво закачки и потфрлања, некои дури и за сметка на самиот водник, некои доста успели, така што и Грнецот се потсмева; после се преминува кон дела, кон клавање сопка или слично, та водникот, што инаку великодушно мине преку шегите на своја сметка, мора да се сврти и да се кара: „Ајде доста!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Постојала крај него некое време, а после се наведнала и му ги лизнала со својот огромен и рапав јазик обете негови раце. Биле две крвави раце и мечката му ги полижала.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Истрелот одекна со кристален ѕвекот, како сета ноќ да потрепере со соодветен прекор по своите безбројни, невидливи, полилеи, а после се разнесе во осетливото ехо, многу слично на онаа гладна волчја песна.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Тие отпрвин удираа подалеку, а после се доближуваа кон него, ужасно и неиздржливо спори.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Израснуваа над него, во сета своја височина, четворица луѓе, од сите негови четири страни, а после се наведнуваа и го спуштија врз тврдината на смрзнатиот снег.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И оној негов предедо, со една покуса нога, се наведнал и речиси се допрел со своето лице во тврдото, полно со миризба на шумите и на дивината, топло, смрдливо влакно од колкот на мечката, а со своите две раце и со двете нозе тој прво ја исправил стапицата, а после се навалил со целата тежина на своето тело над двете маши од двете страни и ја отворил неа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Една остра морница се надигна од неговите петици и му го поколеба стојалиштето ползувајќи го сиот, а после се собра во неговите вилици и тука го склешти.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Дебелиот ремен просто отскокна, напнат, а после се вивна во едно бучно кружење, збирајќи ги по своето движење сите други делови.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Да после се пополнивме со повратници од Америка. Доброволци.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
не му текнува ништо, него стрелајте го, вели тој, големиот, со едно кило петлици на алиштата, него стрелајте го, а селово запалете го, и војниците го грабнаа, го залепија на ѕитчето од црквата и се даде команда ״оган“ и старшијата се свлечка покрај ѕидот, се истиша како и гајдата што заборави да ја испушти од раце и може да е уште таму, оти ние после се разбегавме, тие фрлаат пушки, а ние бегаме, кој нагоре, кон напреку, и после, ене што направија од селото, може да е ова судниот ден, судниот час, вели Николе Валавичарот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- На сиромав, вели војникот, ни сиромаштијата не можеш да му ја земеш, И после се скина фронтот секаде. - Толку беше, си рековме. 212
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ќе ги удрат, вели, и после се растуркуваат кој да го земе срцето од лубеницата, кој да го земе попот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Па после се рече да правиме пат за кон Боишта. Удрија барабанче низ селото, го свикаа народот и кажаа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Ебатти знаењето, му велам јас, и после се растуривме по куќи, по држави, по светот.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
За чест кој ми прави душа си давам. (се замислува и после се чука по главата).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А после се изморив. И како впрочем, во овој момент, да се докаже дека не сме опасни ние, таму долу...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Така беше многу години. После се јави Паламид, што почна од алфавита и им изнајде на Грците само 16 букви.
„За буквите“ од Црноризец Храбар (1754)
Танаскоица како да не сфати што направи, после се интересираше да не е болна од нешто штом така блуе, па ја подучуваше да се варди, да се облекува топло оти ова мокро и магливо време е многу лошо.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Тој е оној еден што божем некаде на лов каде што бил со големџиите лошо се ранил и после се самоубил!
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
После се срамев од тие мисли. Од тие пигмејски мисли.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
После се смеев. Каква е таа инјекција што ја барам, и како ќе изгледа сето тоа?
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
После се плашеше, не можеше да се насмевне во мракот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
А, заборавив да ти кажам, во дворот, во купот луѓе ја видовме баба Митра со Дончо, ама после се загубивме, не се сретнавме!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
После се оддалечија војниците, вели, тап, тап, слушам, им тропкаат поткованите кондури.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после се врати митралезецот, го менува лицето.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Дури после се истргав, што се вели, се извишив.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после се слуша само поединечно пукање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И после се крши и се вари со млеко.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— После се вративме, вели Воскресија Мукаетова, пак дојдовме кај гробиштата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
После се приклучивме кон баталјонот на Гоче4 што дејствуваше на линијата Лерин-Корча, и есента се префрливме во Вардарска Македонија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Целата прикаска за тоа што стана и како стана дури после се разбра за да можам некако да ја сложам.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
- А ако после се премислиш? – остро рече светлокосиот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Командантот се двоумеше за час, после се согласи: – Добро, нека остане и тој.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Сето тоа потраја само малку време, а после се’ се смири, само што и потаму јачеше громогласниот смеј на чудовиштето: – Ха-ха-ха ...
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)