порано (прил.) - не (чест.)

Тој никогаш порано не заспиваше читајќи.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Никогаш порано не помислил дека телото на една педесетгодишна жена, раскрупнето од раѓање до монструозни размери, потоа стврднато и огрубено од работа, може да биде убаво.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Забележала дека носи некакви необични чевли... вели дека никогаш порано не видела никој да носи такви чевли. Значи, изгледало дека е странец.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ниедна зима порано не ја зимувал така лесно.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Дајреџијата свиваше раменици, не смеејќи да ја погледне жена си в очи, како да беше тој виновен што порано не го отепале кралот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Здравјето и порано не ѝ беше најдобро, но по земјотресот веќе сосема заслабна.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Никогаш порано не бил толку пријателски настроен кон неа.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Никогаш порано не бев ѕирнал внатре и затоа решив да појдам со него.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
А и според КСС, само оваа одредба од измените влијаеше негативно врз правата на работниците, но тие велеа дека овој член од Законот и порано не се почитувал, па работниците не се обезбедуваа со договор за вработување долго време по истекот на предвидените (четири) години.
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Можев да го набљудувам новиот свет со своето средно око, свет кој порано не можев да го видам.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Како, бе, порано не размисливме?
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)
„Чекајте, заборавив, треба да се подготви текст за манастирот Свети Пантелеј во Горно Нерези, за походот со другарите од Батинци. Како порано не се сетив?“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Сиот мебел и оружјето во кое имаше седеф беа отстранети од неговите соби.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Стана почувствителен за работите околу себе. Го навредуваа некои предмети кои порано не ги ни забележуваше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Па дури и сивата карпа, на која славејчето никогаш порано не беше слетало, го погледна намуртено и не му дозволи да слета на неа.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)