Овде понекогаш ги сретнувам и своите земјаци, и ги гледам како брборат за екс-Југославија, за војната и причините за неа (откако побегнаа од војната и од причините!), како персонално се изјаснуваат, како стануваат глас на народот, ја прифаќаат улогата од која дома побегнале, а сега, ете, спремно ја прифаќаат; гледам како се прилагодуваат, како ги моделираат сопствените биографии и повеќе не знаат што е вистина, а што новостекнат image...
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Понекогаш ги прекопуваат образите и се нафрлаат на јазикот.“
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еднооките риби, што понекогаш ги сонувам, и тие пловат.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Повеќето од фотографиите изгледаат како несмасни, аматерски обиди, коишто понекогаш ги спасуваат ризичниот фокус и кадрирањето.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Но дури и посетителите коишто одлично го познаваат неговото дело и живот, наоѓаат дека инсталацијата е помалку okno.mk | Margina #15-16 [1995] 91 неразбирлива.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ваквите езотерични анаграми не беа ограничени само на прикривањето на суштината на учењето или на насловот на делото.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Тие понекогаш ги содржеа и имињата на самите посветеници. Marchand du Sel (трговец со сол), анаграмот од Marcel Duchamp, еден е од трите псевдоними со кои Duchamp се користеше.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Во соодветно продолжение на вечерта Алиса тргна кон местото кај што се собираа луѓето што понекогаш ги среќаваше.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Навидум сосема недолжно, онака милозливо и наивно, тој велеше дека, ете, во писмата на Павле, тој мудар и учен човек, имало и такви работи кои биле тешки за разбирање, та неуките читатели понекогаш ги извртувале.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Синдикат: Самоуправен социјалистички орган задолжен за новогодишни пакетчиња, тегли со краставички и свински полутки (овие последниве понекогаш ги даваа цели, абе златен комунизам)
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Луѓето го молат господа да им ги прости сите гревови што понекогаш ги чинеле на добичињата и ајваните, оставајќи ги често и жедни и гладни, што ги мавале без мера, што ги претоварале, што ги преморувале во орање, што во студено време кога биле спотни не ги покривале и заштитувале како што треба, туку кога фрчеле со носот, тие им велеле: утур-бутур! пукнал-треснал!
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Полицијата очигледно нема ништо против оваа идеја - ќе ги видиме како стојат покрај масите на Safe Project гледајќи ги со одобрувачко интересирање.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Всушност, политичарите се тие што понекогаш ги отежнуваат работите.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Исто како што џезот и хип-хопот првобитно ги измислија (како веќе композитни форми) Афроамериканци и исто како што и тие се обликуваа, вирееја и се развиваа во и преку животот на таа конкретна општествена група – за на крајот да ги преземат и други, кои понекогаш ги вградуваа во нови и хибридни форми, а понекогаш ги разводнуваа речиси до непрепознатливост – така и кампот за првпат го разработија геј-мажите како колективна, внатрегрупова практика, пред да си го преземат и други општествени групи за сопствени цели, откако му ги препознаа субверзивниот потенцијал и широката применливост.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Кога понекогаш ги рапрашував за смртта и умирањето, ми објаснуваа дека умираат луѓето што се многу болни, или многу стари, а дедо беше сосем здрав и изгледаше, како што велеше тато, дека ќе живее уште најмалку дваесет години.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Геро, штрклестиот левучар со раскрвавен палец и одрани колена на некогашната меѓумаалска полјана, а сегашниот новограден солитер, денес асистент снимател, а утре снимател, но можеби и нешто повеќе - амбициите понекогаш ги водат и способностите.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сè уште ми е смешно тоа што си го помислив, иако не ми е смешно што вакви работи можат да ѝ се случуваат на една сосема возрасна жена.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Знам дека понекогаш ги развлекувам приказните и тогаш тој ми вели - е, е, е, ајде доста зборуваш, каде беше, што сакаше да ми кажеш?
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Таа ги советуваше во тешките времиња на сиромаштијата, понекогаш ги подучуваше нивните деца, ја делеше својата храна со нив.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И понекогаш ги пеам старите песни на овој свет, песните што настанале уште додека сум бил млад.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
И понекогаш ги пеам старите песни на овој свет, песните што настанале уште кога сум бил млад.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)