понекогаш (прил.) - стои (гл.)

Јас понекогаш стоев зад нив и најмило, најтопло, најтрепетливо, највозбудливо и незаборавно ми остана нивното рамномерно молење: баба со зарипнат, а мајка со тивок, ама чист, речи си, ѕвонлив глас, возвишено изговараа: - Пресвјатаја Богородице, несквернаја, неблазнаја, нетленнаја, пречистајa, чистаја дево... слава Тебе, ниње п присно, и во вјеки вјеков, амин...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)