Маргина 36 85 Како пофалба на Берлинците треба да се каже дека помош понекогаш имаше од кочијашите на фиакери или од кафеџиите.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Веројатно се кафеави, но луѓето со темна коса понекогаш имаат и модри очи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Забранетото овошје отсекогаш ѝ беше послатко иако понекогаш имаше и вкус на пелин.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Понекогаш имам извесни огради спрема овие луѓе, но верувам дека заслужуваат да се заземам за нив, зашто никој, ниту во последниов век, ниту во вековите наназад, не се зазел.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Понекогаш ја прифаќам шегата, а понекогаш имам желба да му скокнам и да го убијам, особено ако се најде уште некој кој ќе ме земе во одбрана и ќе рече: „Мала е таа сѐ уште за дечковци. Не ѝ е уште време“.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Многу знаат тие кога ми е време, а кога не!
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Скоро секој пат му тргнуваше со полн гас, ама понекогаш имаше дерење, необични емоции... И тоа не беше сè!...
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Тоа беше добро и за неговиот весник, му ја надополнуваше акцијата.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Секој пат кога ќе се искачеше, тој носеше претпланици.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Нема ништо да се позлати ако златен бумбар ти го облета шеширот.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Што е за право, писателите понекогаш имаат главоболки.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Оваа војна ќе го предизвика зајакнувањето на веќе започнатиот турски национализам, предизвикувајќи депортации, односно чистење, подоцна и етнички, кои понекогаш имаа димензии на масакри на населенија.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)