Но ова го рече така, од скромност, колку нешто да рече, а понатаму продолжи: „Шо знам пак јас? Неоти вчера су кршчавала?
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тој лежеше испружен на плеќи зјапајќи во таванот, не го сврте погледот кон неа, и понатаму продолжи со очите да гледа во таванот.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Таа и понатаму продолжила да оди. Наеднаш здогледала мечка и се стаписала, мечката била седната среде патот, со ногата крената нагоре.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Чувствував дека ќе почнам да викам ако сето тоа и понатаму продолжи, не мислам на обичен крик, туку на тоа дека ќе завивам, викам, викам и викам и никогаш не ќе престанам. ...
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Томо и понатаму продолжи со своето џентлменско персирање, но во исто време речиси го истргна тешкиот ранец од рамото на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Богдан најде работа на друга куќа, но и понатаму продолжија да се состануваат со Стела кришум.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Дури правела и шеги за сметка на Трајчеица.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А бидејќи такво нешто не се случило Рајна и понатаму продолжила да ја посетува својата симпатија Генералот во неговиот дуќан за сода вода и да ги игра и пред него сите оние игри со кои ги збудалуваше мажите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)