понатаму (прил.) - бев (гл.)

Но, во мислите, и понатаму беше отсутен размислувајќи за новите настани.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
IV Татковиот живот низ меандрите на балканскиот егзил и понатаму беше преполн со парадокси.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Постојани партнери во покерот и понатаму беа муслиманскиот поглавар Афз Идриз и првоборецот Самир Мустафа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Наспроти сите преземени мерки, примената на заменувањето на имињата и понатаму беше ужасно конфузна, без оглед на совршено разработената теорија на овој научник.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И понатаму беше вистина дека луѓето не се еднакви според вродените способности и дека функциите мора да се специјализираат така што едни единки би имале предност пред други; но сега не постоеше повеќе никаква вистинска потреба за класни разграничувања, или за големи разлики во богатството.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Иако и понатаму беше неопходно луѓето да вршат различни видови работа, немаше потреба да живеат на различно општествено или економско рамниште.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И понатаму беше врзан за столот, но беше пропаднал низ подот, низ ѕидовите на зградата, низ земјата, низ океаните, низ атмосферата во вселената, во заливите меѓу ѕвездите - сѐ подалеку, подалеку и подалеку од стаорците.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Работејќи триесетина години врз сиџилите, во битолскиот кадилак (од XV до XIX век), кој ги откри, ги систематизираше и ги преведуваше во триесетте најубави години од својот живот, па можеше да состави еден вид енциклопедија од поимите на исчезнатото време, но ова што сега го работеше со Камилски, можеше да претставува игра од неговите големи соништа на Балканот, како единствен калауз да излезе од самиот себе.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Меѓутоа, Татко веруваше дека употребата на овие заемки нема конечно да замре зашто тие понатаму беа живо присутни во народната меморија и творештво, во народните говори, во старите документи од кои некои беа валидни и во новото време, како на пример тапијата, адетот, аманетот, бакшишот и други.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Рада и понатаму беше без никаква реакција.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Додека другите ученици нашироко дискутираа за посетата на Ќеле Кула, за тоа колку било морбидно да се гради кула со човечки глави, за свирепото стрелање во Крагуевац, Рада и понатаму беше во својот филм како главен режисер и сценарист на нештата што ѝ се случија, на почетокот од патувањето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада и понатаму беше како студена мермерна статуа.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Едо и понатаму беше задоволен.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Најпрво, со цел постигнување воедначен пристап при интервјуата кои допрва следуваа, беше направен интерен работен прашалник којшто, главно, опфаќа две групи прашања (демографски податоци за работникот и правни податоци за спорот) – кои, пак, понатаму беа класифицирани на неколку подгрупи.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Околу господарската куќа се чуваше добитокот, понатаму беше гумното и сламата, бавчите и нивите, јазовите - детскиот рај за летно капење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
По тие неколку волшебни минути повторно седеа молкум, Томаица и понатаму беше во неговата прегратка.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Неговите најдобри пријатели и понатаму беа неговите кучиња, мешанци, како и тој вечно лути, и кои тој ги нарекуваше, сите без разлика, „чичиња“.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Најпрво, во јули 1992 година исплатата на надоместоците за исхрана на работниците во текот на работата престана да биде регулирана со закон, а тоа понатаму беше регулирано со Општиот колективен договор на РМ (чл. 5, ЗИДЗИПДНДР/јули.92), за во октомври 1992 година исплатата и на останатите надоместоци да престане да биде регулирано со овој закон, при што понатаму беше регулирано со Општиот колективен договор на РМ (чл. 1 ЗИДЗИПДНДР/окт.92).
„Обезвреднување на трудот“ од Савески, Апасиев, Ковачевски, Василев (2010)
Колегата Вртанов и понатаму беше потонат во хартиите но околу неговите усни кружеше злочестото облаче на насмевката што јас веднаш можев да ја сместам помеѓу оние, одмаздничките.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)