понастрана (прил.) - стои (гл.)

- Томе и Теми си ги плеснаа дланките. Понастрана стоеше Влатко, ја чекаше Теми.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Никој не обрнува внимание дека Мурџо ги има оклештено забите, дека како маѓепсан пред него стои и не мрднува Дончо, а исто така, како маѓепсана, понастрана стои Пела и гледа во нив.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)