Кога Ели ќе заспиеше мама раскажувањето го прекинуваше, често и на половина збор, ја припокриваше, и неа и мене, нежно допирајќи ги покривачите, или ќе нѐ погалеше по косата. Од собата излегуваше на прсти и ја оставаше сосема малку подоотворена вратата, Ели да не се разбуди во сонот... ***
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Овој, пак одговараше секогаш исто, со досада, се преѕеваше, најкратко што може, со половина збор, се служеше со кратеници, што потоа мораа да се толкуваат, намерно лошо, незаинтересирано.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
А другото што го зборувавме пред малку, за парите де, на никого ни половина збор.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)