полека (прил.) - доаѓа (гл.)

Еден ден, погледнав низ прозорецот од болничката соба, надвор почнуваше да се раз­зеленува: "Ох, па тоа пролетта полека доаѓа".
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Во седумдесеттите и осумдесеттите години, бидејќи поштата сè повеќе служи за испраќање на аудио и видео касети, на компјутерски програми, каталози и разни публикации, нејзината медиска компонента полека доаѓа во втор план во уметноста, а сè позначајна станува самата мејл-арт мрежа и нејзините учесници.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)