пол (прил.) - саат (имн.)

Ја симна тавата, за пол саат прочврча сланината и појадокот почна.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Близу пол саат што одел, и кога дошол до една тумбичка, се качил на неа и чул од луѓе зборови; арно ама ништо не разбирал од тие зборови, така му се чуло, како кога да кљакаат штркови.
„Силјан штркот“ од Марко Цепенков (1900)