поинаку (прил.) - бев (гл.)

Тагата сѐ повеќе се таложеше во крчмата. Секој поинаку беше начнат од неа.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ама некако поинаку беше.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Колку поинаку беше со Тито!
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Но поинаку беше со шумските ѕидарки.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)