Се прекорив: Доста, постои и нешто подруго во животот...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Светлината што џарка од нивните дворни пенџериња, сите еднакви, еднакво мали и поредени едно подруго во долга и права низа од Северна Порта до Западна се растопува во светлината на месечината, па одвај, одвај да може да се рече дека таму има пенџериња и дека тие светат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)