Одговор побарав во книгата “Грчката болница на островот Волин”, чиј автор е организаторот и главниот хирург на специјалната воена болница под шифра “250”, тогаш мајор, а подоцна бригаден генерал, д-р Мјечислав Барчиковски.
               
             
           
            
            
              „На пат со времето“
               од Петре Наковски 
              (2010)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Макар окупатори, француските офицери, од резервниот состав во цивил носители на различни професии, во најголем дел интелектуалци, беа добро примени и почитувани од населението, додека командантот на зоната, подоцна бригадниот генерал Едуар Огист Иполит Мортје, го имаше Татко за свој преведувач.
               
             
           
            
            
              „Балканвавилонци“
               од Луан Старова 
              (2014)