Одговор побарав во книгата “Грчката болница на островот Волин”, чиј автор е организаторот и главниот хирург на специјалната воена болница под шифра “250”, тогаш мајор, а подоцна бригаден генерал, д-р Мјечислав Барчиковски.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Макар окупатори, француските офицери, од резервниот состав во цивил носители на различни професии, во најголем дел интелектуалци, беа добро примени и почитувани од населението, додека командантот на зоната, подоцна бригадниот генерал Едуар Огист Иполит Мортје, го имаше Татко за свој преведувач.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)