Или можеби затоа што ти и јас овој ден или десет дена подолго ќе проживееме од нив?
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
И готвените јадења подолго ќе можат да се сочуваат.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
И стотина други аргументи изнаоѓаше уште...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Маестро, најмил мој, во приказната, како и во животот, треба да имаш доволно шапки, но на една подолго ќе ѝ се восхитуваш, и почесто ќе ја ставиш на главата, а другите ќе ги сместиш по плакарите.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Знаеше дека подолго ќе отсуствува од факултетот, затоа понесе дел од литературата која ѝ беше потребна за испитите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Честопати на шега се натпреваруваше кој подолго ќе го издржи нејзиниот поглед без да трепне.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За да му дојде умот, почесто го затвораа во една од собите во куќата, но тоа го челичеше и му ги изоструваше сетилата: се допираше со ушите до ѕидот за да слуша што зборуваат за него во другата соба: дали со ова затворање само ќе го заплашат како другпат или подолго ќе го заджат без леб и вода; дали некој од неговите домашни се сожалува на него и дали заради него пак почнуваат да се караат меѓу себе како што обично правеа.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Садовите подолго ќе бидат немиени, мачката прегладнета, домашните небањати.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Стрела трчаше, ту пред нив, ту зад нив, некогаш ќе скршнеше настрана и подолго ќе ја немаше, и кога Денко веќе помислуваше дека ги напуштила и се вратила кон колибата, таа ќе истрчаше пред нив, задишана, со исплазен јазик.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Имав впечаток дека подолго ќе се задржи во болница.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Ги разбркав набрзина мислите. Се вратив на работа.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Повелете, што се вели, мевце пресно каснете, посилни ќе станете и подолго ќе живеете!...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа е економично, чевлите подолго ќе траат и ...
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Потоа со врвот од јазикот го преземав и го прилепував на непцето, па го размазнував и со неопишлива сласт полека го голтав, држејќи ги очите што подолго затворени зашто така ми се чинеше дека насладата подолго ќе трае.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Кажи ѝ: ако мисли вака да ме ликвидира, славата подолго ќе ми трае, како на Исус Христа: ако не го убиеја насила Евреите, не ќе станеше толку славен...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)