повторно (прил.) - го (зам.)

Имено, тој веќе имаше добиено испратнина од осум плати, во висина од 245.472 МКД (4.025 ЕУР), но беше оштетен за над две и пол илјади евра кои му следуваа, но не му беа пресметани и исплатени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Овој втор основ на тужбеното барање го темели врз правото стекнато преку Колективниот договор во кој се вели дека работникот има право на отпремнина од 12 месечни плати, иако според Законот му 266 следува минимум осум плати.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како резултат на владините политики за нов начин на пресметка на платата во комбинација со алчните политики на работодавачот (на кои им се отвори можност, со разни манипулации, да не го исплаќаат надоместокот за исхрана) – на почетокот на 2009, платата на Ѓорѓиевски изнесува околу 9.500 МКД.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Тужениот „Кјуби“, кој повторно го изгуби спорот, незадоволен од ваквиот исход –  пак ја обжалува пресудата пред битолска апелација.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Откако работниците јасно увидуваат дека работодавачот нема никаква намера да го исполни ветеното, во текот на месец март 2009 година, повторно го активираат штрајкот.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Интересот за философијата кај него повторно оживува кога го напушта учителското место и доаѓа во контакт со неколку членови од групата која станува позната како Виенски круг, подразбирајќи го тука и нејзиниот водач, Мориц шлик.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Повторно го привлекува Кембриџ, првенствено младиот брилијантен философ, Ф. П. Ремзи, кој како осумнаесетгодишник му асистира на Огден во преводот на Трактатот, пишувајќи и осврт на книгата Mind.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Фиреровиот принцип, принципот на водач и симболите на национал- социјализмот повторно го обликуваа поимот за таа идеја. ...
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
На негова молба, повторно го вооружија и полјакот, но со предупредување да не пука по ветришта.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Дали повторно го примиле на бродот или не го примиле?
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Полјакот овие гласови повторно го возбудија, го потпалија и го натераа да излета од радост и нетрпение.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Непријателот повторно го зазеде Прилеп повторувам Прилеп минатата вечер.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Доброто велат секогаш кратко трае по интуиција па токму кога помисли дека се решени сите негови проблеми, се случи ненадеен крах кој повторно го загорчи неговиот живот.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Пред да влезе во Судот, повторно го совладаа мрачни мисли.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Татко, обземен од опојната магија на миризбата од прецветаните јорговани и од првите цутови на липите, слушајќи ги во далечината придушените гласови на својата мајка, во себе повторно го чувствуваше поривот на заминувањето.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Погледот повторно го сврте кон нашата куќа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Кадровикот направи кратка пауза, за кое време повторно го одмеруваше и омекнуваше нова цигара.  - Што сакаш да бидеш?
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Неговите црти повторно го добија интимниот израз и очите повторно му светнаа со својата нежна и вообичаена светлина.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Со своето џебно ноже Милан ја иструга длабнатинката на своето луле, ги истресе иструганите остатоци и полека повторно го наполни лулето и го запали.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Даниел повторно стана свесен за себе, како одговорен градител и конструктор и неговиот ум повторно го зграпчи целиот проект.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
И птиците повторно го окупираа светот на градината, факт што тие триумфално го прогласија.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
На вратата, додека си заминуваше, се сврте и повторно го погледна Даниел во очи.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Кога Френк повторно го погледна брата си, срцето му премале.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Доаѓајќи си на себе, таа остана да седи таму, една или две минути, и потоа повторно го погледна Милана, и тој веќе не беше оној чуден човек што беше пред една минута.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Законодавецот овде повторно го заобиколил Уставот, кој пак јасно пропишува дека „Граѓаните имаат право на социјална сигурност и социјално осигурување утврдени со закон и со колективен договор.“ (чл. 34) и дека „Републиката се грижи за социјалната заштита и социјалната сигурност на граѓаните, согласно со начелото на социјална праведност.“ (чл. 35).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Двапати го тресеше ноќна треска, но со првата виделина повторно го наоѓавме качен на карпата што говори.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Оти слушнав гласови кај Лествичникот и помислив дека вратата од одајата само што не се отворила, оти не беше сам: помислив дека е со логотетот, и дека повторно го заведува и наведува против Филозофот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Верувам дека ќе ми простиш Ведране, но кога повторно го слушнав тоа Иван, знаев дека тоа е твоето вистинско име. Треба да ми веруваш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Си реков: „Името негово сонот ми го открадна, па сега ми го враќа!
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но иако доаѓаше од моите длабочини тоа беше твојот глас.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Токму во нејзината сенка, под нејзино покровителство и преку идентификација со неа, настраното момче кое ѝ е, ете, син добива поттик/забрана да се воздигне до сопствената општествена и субјективна дејственост – односно, да изведува – и со тоа му се овозможува да си го обезбеди, неизвесно и малку веројатно, сопствениот идентитет, сопственото несигурно и провизорно место во еден ненаклонет општествен свет. ‌Во контекстот на Циганка, Милер може да тврди дека мајчиното отфрлање на ќерка си и мајчиниот обид да ја преосвои сцената за себе на крајот од мјузиклот предизвикуваат особено обессилувачки и разорен шок кога се гледаат од гледиште на момчето чиј сопствен пристап до изведбата првобитно го дозволил ликот на мајка му – мајка која своевремено го навела да верува дека, преку неа, и тој ќе може да си има место.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Исто како што нејзините поттици биле таму со првите зборови и со првите чекори на синот, така и нејзината благост дава трајна дозвола за неговата изведба – која тој истовремено ја изведува за неа, со неа и како неа (86).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Мајчиното конечно свртување против сопственото чедо повторно го оживува ужасот што нејзината љубов го поттикнувала отсекогаш, ужасот „од протерување од нејзиното присуство“ (112).
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Младичот повторно го чу (низ мек шепот, како да го храбри за „лека ноќ“) своето галено име.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
А потоа, во едно писмо од петти јули, кажува дека повремено повторно го совладува стравот: “Неколку дена бев со сосем замрачен разум, како во Арл, ако не и полошо, а треба да се претпостави дека тие кризи пак ќе се враќаат во иднина, тоа е грозно.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во едно писмо напишано во септември таа година, Винсент му кажува на својот брат каде си го бара лекот: „Мил брате – секогаш ти пишувам во паузата од работата – работам напорно како вистински безумник, чувствувам придушена страст за работа повеќе од кога и да било.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Во миг повторно го чув шепотпивиот, сиреч, одвај чуен глас: „Вистински човек не го прави ова.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во еден миг, не знам од каде, од која посока, од која висина, или од која длабина, повторно го чув гласот на пријателот: „Памти ми ја думата; Внимавај на чумата“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сликарот го прочита писмото, повторно го полазаа морници и повторно се стресе.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Ливајн имаше ставено наочари за сонце и повторно го читаше романчето, некое со наслов “Девојката од мочуриштето”.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
И сега, кога се потсети на него, чекорот несвесно му се забрза и срамот повторно го здоболе.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Иако студот имаше попуштено, сега повторно го вртеа не само зглобовите туку сите коски, сета основа на неговото смртно тело.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Лудиот премиер повторно го демолирал својот кабинет - ќе стои на третата страница од дневните весници...
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Гоце со својот виспрен ум повторно го победил непријателот.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Таа самозадоволно се насмевнуваше. И повторно го креваше знакот.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)
Не, не обвинувајте ме што бесот повторно го истурив врз мравките и лебарките, очигледно толкави ми беа способностите и само на нив можев да се правам јунак.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
„Експлозивниот материјал“ со кој се разубавија повторно го вратија во своите чанти.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Рада повторно го впери погледот во зеленобадемастите очи, прекинувајќи ја Ивона во времеполовот од мисли.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ова повторно го збуни Томо. Каква е врската меѓу Рада и некој си замок?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- Како не постои? - уште еднаш Јана го заврте истиот број и повторно го доби истиот одговор - „Телефонскиот број не постои“.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Не помина многу време, повторно го виде сплаварот во сонот низ превезот од густа тестеста магла.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
На пол пат од брегот повторно го виде кружниот агол и двете светли точки како сјаат во ноќта.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
После десетина секунди чукањето повторно го повтори, но ова на квадрат, и повторно долго чекање со мртва тишина.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
- А овој мојот инженер каде е? - Младен повторно го враќаше истиот филм од почеток.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
И повторно го почувствува горчливиот пелин на неговата уста.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Максим повторно го зема со секирчето, потоа со сечилото на секирчето го трга накај себе и го истуркува од седелката.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Прудолу по сената бувот се истркалува пред нозете на Васила и на Карамана, и двајцата го гледаат заплашени.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Го враќа перото во шишето со мастило, повторно го опфаќа цртежот со поглед, потоа, држејќи ги рацете на грбот, шета низ одајата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога заврши првата Голема војна, во 1918-та, која ја загуби Бугарија, Србите повторно го окупираа овој дел на Македонија и беа уште поосилени.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Во 1994 Дражен Жериќ и Дарко Јеличиќ, со комбинација од старо-нови членови повторно го собираат бендот. Бендот работи и денес.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Сонуваше нејасен сон во кој ја виде Марија во раскината венчаница испрскана со крв и се разбуди со страшна увереност дека повторно го напуштила, оставајќи го сам во тој голем свет, овојпат засекогаш.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога стариот Елисон повторно го погледна Семовото лице, забележа дека минстрелот се променил.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И натаму внимателно ја разгледуваше обетката под лупата. – На обетката има малку засирена крв.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Кога по неколку дена повторно го облеков истото сако, ја напипав обетката во џебот, првин се изненадив од каде таа таму, а потоа наминав во „Милениумски базар“, кај златарот- јувелир, кој ми беше школски другар. – Од каде ти е ова чудо? – ме праша тој. – Го најдов.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Би сакал само навечер да наминува, крадешкум, на по еден час, или на еден миг!
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Па така, Сем наредниот ден повторно го праша стариот човек за неговата тага и отсутност. A тогаш, стариот Елисон му го раскажа настанот со Кинг Џејмс и неговите закани и наредби, што вродија со таа негова бледа меланхолија и чувство на уништеност.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Одново запаленото светло над тажната трпеза тогаш повторно го осветли празното сопче отспротива, но некако сенишно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Тој ја подели нарачката на стариот на два дела, и му дозволи да се извлече уште овој пат.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ги остави сите свои работи, дури и прстенот од претходниот брак, со писмо во кое напиша дека не е способна да ја преживее бурата на таа луда љубов.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Не можев да му дозволам така да си поигрува со тебе, чичко Бен.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Логично е што поголемиот дел од државите ПОДАНИК родени во ваков дух си поставиле себеси цел да го конкретизираат она што повторно го пронашле, т.е. поединците цврсто да ги поврзат со колективот, да го цементираат единството на нацијата, решително да го гарантираат интегритетот и кохезијата на општественото тело, будно да внимаваат - во име на културата - никаква несоодветна критика да не го попречи култот на вековните предрасуди, накратко - да ја обезбедат конечната победа на грегарниот инстинкт над другите манифестации на човечкиот дух.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Следниот ден повторно го одложував враќањето заради подеднакво заканувачките вести од татковината...
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
- Никогаш не си крадел, - тоа повторно го разбесни татенцето, - ти си жив арамија, ти си роден арамија, разбојник!
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Плус, пред некое време се откри дека правела некои работи во тајност, позади грб на целата фамилија.“ и повторно го погледна значајно Петар.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Поделбата во општеството на маси и елити не е, значи, поделба на општествени класи, туку на класи луѓе, па затоа не може да се изедначува со хиерархијата на повисоки и пониски општествени сталежи”, повторно го наведувам Ортега и Гасет. 50 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Повторно го одложив пишувањето на вистинското писмо до мојата мајка Не мина многу време, низ сите туниски пишувани и електронски медиуми се разнесе веста дека Југославија го призна Тунис!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
И затоа повторно го одложував своето пишување за судбината на Арафат за Палестина, за неговото враќање во Рамалах. Судирите на Фатах со Хамас. Продолжувањето на војната.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Повторно го одложив пишувањето на вистинскиот одговор на писмото на Мајка, каков што таа го заслужуваше, да го заслужам спокојот во нејзината душа кој недостигаше во мене, а јас тоа силно го чувствував во себе.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше природно да постои со нив природна, судбинска солидарност. Но тоа не беше случај.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ѝ се врати на шаховската табла и повторно го зеде белиот коњ.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Винстон повторно го обзеде ужасен страв. Нема да дојде, се предомислила!
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Чувство на беспомошност повторно го обзеде Винстон.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ја гледав како прв пат да ја гледам: нозете ѝ беа необично долги и складно пополнети, со правилни облини кои повторно го раздвижија кај мене за миг замрениот механизам; првин морници ме полазаа по снагата, а потоа бран топлина ме облеа, како плиснат пламен од градите кон лицето, на челото, по темето; се испотив и речиси во истиот миг потта ми олади, се здрвив.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Нејзиниот поглед имаше продолжено траење и тоа само во дел од мигот по кој се враќаше назад со нешто одземено од мене како зрнце песок (скриена или заталкана мисла, спомен, копнеж, што ли?), а времето беше прекратко за тоа задоволство бидејќи веднаш потоа повторно го чувствував тој допир на погледот според ритамот на отворањето и затворањето на нејзините клепки (сфатив кога веќе станавме едно, дека таа знаеше да ме гледа и со затворени очи и ми велеше дека ме гледа не како што ме сака, туку ме гледа таков каков што сум, и дека таа таков ме сака) и сè така во продолжено траење, а јас бев сигурен дека ваквиот поглед беше упатен само кон мене и дека само за мене тој можеше да биде таков со нијанси на галовност во допирот кој во тој момент беше физички, или така ми се чинеше, кога веднаш потоа или можеби во тој ист миг ќе ја почувствував мекоста на нејзините ситни прсти во таинствена игра на моите слепоочници.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ноќеска повторно го сонував оној сон, но наместо она физичко чувство на ужас што го доживеав првиот пат, а какво што никогаш несум доживеала на јаве, овој пат имав некакво интензивно, мачно, скоро сладострасно чувство на ученик кој е фатен дека не ја научил лекцијата за која јасно му било речено дека мора да ја совлада ако држи до својата иднина.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Кога повторно го слушна нејзиниот глас, се успокои.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Ај, мајката! рече лут. Ја зеде рамката, го зеде паднатото клинче и повторно го закова на ѕидот.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Валери била збунета - не знаела дали да пука во него или не - затоа отишла и го повикала лифтот, а тогаш пак се вратила во аголот каде се наоѓал Фред и повторно го вперила пиштолот во него. 228 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Повторно го враќав времето на семејството, како време во кое живеев.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Кога се вратиле со Татко од Италија, среќна поради единственото заедничко патување во животот, Мајка негде го затурила каталогот на Ла Ринашенте, но, за среќа, набргу го нашла и повторно го вратила во Татковата библиотека, покрај другите книги.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Си го погледна и подигна медалот. Повторно го обзеде нов бран сомневање.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тој повторно го извиши гласот: - Судбината го донесе пред куќи Игора Лозински во која беа отворени книги за јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
А потоа, кога случајно повторно го приближив крпчето до носот, го сетив истиот мирис што доаѓаше откај полето секоја вечер додека се криев во плевната на Чардаклија.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
И зошто одненадеж, паф, се измазнува ко песја муцка ко опашката на Макс мачорот, душичка (врати ми го, те молам!); „Простете, не беше намерно“, вели езерото ми ги краде зборовите небаре расипало скапоцен предмет а јас, како ништо да не било скокам во него пливам, и нуркам, и го гушкам и повторно го сакам, свежо (макар што јас не знам што всушност значи да сакаш)!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Но штом повторно го поткрена погледот, сите тие седеа на дождот, плачејќи. Мошне силно плачеа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Потоа, повторно го почнуваат сето тоа, но овој пат менувајќи го користењето на објективот, и сцената е, значи, снимена во општ план, потоа, потполно одблизу, потоа потполно во гро-план.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Стравот повторно го зграпчи за грлото, исто толку тешко и силно како пред триесетина години кога ѕуреше во мракот, ослушнувајќи го топотот на војната.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Главата се откриваше од затегнатата, свежо избричена брада – тука, на просторот меѓу белата крагна и цврстата брада запрев – во адамовото јаболко, што најпрвин се искачи под голтката, а потоа повторно го чув гласот, мојот глас: - Дојдовте?
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Веројатно повторно го трупкам.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
Но кога ќе ги иставеше очите од книгата, кога ќе погледнеше кон прозорецот, кога ќе го видеше разбеснетото езеро како рика и како ветриште го нишаа и го корнеа прозорецот, повторно го обземаше страв од смртта.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Од време на време ние се состануваме, и јас повторно го наполнувам.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Го премолчив она што го видов во него кога повторно го закачив. Повеќе не разговаравме за огледала.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Нема да дознае дека кога повторно го закачив на ѕидот, наместо својот одраз ја видов неа. Беше прекрасна.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Повторно го треснав. Пак остана цело. Така седум пати.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
На Ема ѝ се причини дека слушна неколку тивки "Да" во одделението.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се закопча и повторно го зеде моливот во рака за да продолжи да ја решава задачата којашто не ја разбираше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Се средив во бањата, со надеж дека ако повторно го видам барем нема да се ужасне од мене со бушавата коса и крвта околу горната усна.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ми се чини дека ми навираат толку солзи, што од притисокот носот ќе ми прсне и од таа густа експлозија ќе го снема и Дејан и сè околу мене.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
А Филип повторно го изгради градот Стагира, во Македонија од каде што беше Аристотетл.
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
И кога повторно го крена семејството на нозе, неговите синови пораснати, и можеби моќни како тој во младоста во Цариград, му понудија со малиот фиат 750, купен со заеднички средства, произведен во Југославија, според италијанска лиценца, да го одведат во Турција, тој со блага насмевка која освојуваше, само им рече: Синови мои, зар да се вратам како ритач во градот кај што можев да бидам господар!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Тебе никој не те зема сериозно. Со тебе веќе никој сериозно не смета. (За момент го отвора мантилот. Гола е под него. Повторно го загрнува.)
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Влегувањето на САД во војната на 8 декември 1941 година повторно го актуелизирало прашањето за местото и улогата на координаторот за информации.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Несомнено, харизматичниот Донован и неговата канцеларија, со буџет од десет милиона долари и со 600 службеници, биле причина за непријателство од страна на ФБИ, Г-2 и од други воени разузнавачки служби.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
При едно такво поместување повторно го здогледав она куче.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Некој повторно го составил телефонот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Се опорави но наскоро умре од шлог.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Помнењето му беше уништено, не се сеќаваше на мене.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Почнав да работам во болница кадешто повторно го сретнав својот прв маж кого го беа оперирале од тумор на мозокот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Не очекуваа дека ќе преживее.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
И, додека шлапкав со нозете, повторно го чув истиот звук од пред малку, ама пак ништо не забележав, па си реков дека ми се присторило.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Ми се причинило - си помислив. И токму кога имав намера да си легнам, повторно го чув чкрипањето на нишалките.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
„Чекај, ќе ти кажам“, му рече на авторот откако овој повторно го потесети на Еда струмичанецот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Коларов го згази трамвај пред тргнување, а Хаџиевски повторно го затворија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Но тој повторно го истакна предлогот за брак со тебе.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И наместо Апостол Макаровски, повторно го затворија татко ми Тимјан.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Молчевме и чекавме што ќе се случи.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Оној што пред малку се заврте и наслушнуваше накај нас, повторно го стори истото.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Повторно го имав тоа чудно чувство дека зборува слично на оние “замаглени” книги што брат ми ги обожува и кога ќе го прашам да ми објасни што се раскажува во нив, оти слабо разбирам, тој ми вели: - Што глупаво девојче си бе, Брезо, немаш шанса!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)