побрго (прил.) - дојде (гл.)

- Ооо, аџи, добре дојде, аџи, море што вака, аџи - побрго дојде одошто ојде? - му рекле сите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Еднуш на еден сфе - ден, коа си дошол ф' село, го стретиле некои од селаните, шчо им завидуале и сакале да 'и расипаат и му рекле: „Али не си син на татка ти?“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Токо, гледај побрго дојди, така ми рече свекор ми.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
БРАТ БРАТА НЕ РАНИТ, ТЕШКО МУ КОЈ ГО НЕМАТ Двата браќа
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)