патем (прил.) - кон (предл.)

Дека тоа што се случуваше со човекот и кучето беше нешто необично, сведочеа и намерниците со кои, накуцнувајќи, патем кон дома се среќаваше, кои оддалеку се загледуваа во оваа подвижна радост што со својата разиграност ја покажуваше кучето, така што дури и подзастануваа правејќи ѝ пат на необичната двојка да помине и обѕрнувајќи се назад, не можејќи да се доначудат и надогледаат.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
Томе напомена дека ќесите ќе им бидат уште потребни - патем кон Поштенскиот дом.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)