пак (прил.) - татко (имн.)

Брат ми прашува дали ќе го затворат пак татка, а мајка вели: Пришт да ти се фрли на устата, камен да ти застане на јазикот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
По едно време, а големо време, ете го пак татко, слегува по скалите во гумното.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)