пак (прил.) - те (зам.)

Му ја поткрена наведнатата глава и му се заѕури во големите крвави очи – Кажувај, бре сине на ѓаволот? Сега пак те поткупија?
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Мислиш излегуваш од некоја магла и пак те снемува во маглата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)