Карер беше педантен човек што држи до точноста, и без оглед што отсекогаш живеел на остров, навиката постојано да се одредува во времето, со годините му стануваше уште поприсутна.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Човечките суштества отсекогаш живеат во некоја форма на општествена констелација - од племиња до соседи, од феудални властелинства до мултинационални царства.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Карер го затвори гравираниот капак со иницијалите на дедо му, кои впрочем беа и негови иницијали, го врати на место стариот сребрен часовник и одново фрли поглед кон морската шир.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Токму тој вртеше со главата велејќи дека насилството не е решение и дека мораат да научат како да се почитуваат бидејќи мораат да прифатат дека тука отсекогаш живееле заедно и дека така и ќе остане.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)