Само нијанса, а тоа ти е како една стотинка во резултатот 100 м со препони - мажи, или една лажица млеко повеќе во смесата за палачинки, но таа „разлика“ ја чувствуваат врвните експерти-мајки, исто како што белината на долната облека можат со своето остро око да ја стават во категорија А1, А2, А3... мислиш, на забар си, па ти одредува боја на коронка.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Бил без пушка, не можело да се види што има на појасот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ниќифор Правдољубивиот имаше остро око и блескав ум, но кога ќе погледаше кон водениот часовник, ја забележуваше само градираната скала на долниот сад.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Тоа мора да се направи и бргу, и мудро, и со остро око, и многу внимателно – затоа што ваквата прилика не смее да се пропушти!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Над него висела на невидливи сончеви нишки црвеникава ветрушка; наслушнувала песна на кос и со остро око ги демнела движењата под себе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Има тука и два детала што моето остро око не ги пропушта.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)