остро (прил.) - рече (гл.)

- Еден мој познаник, - остро рече Остап, - исто така продаваше државен мебел.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Кажи, жими вера, довечера ќе обесам тука на крушата пред кулата, — остро рече Адем.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- А ако после се премислиш? – остро рече светлокосиот.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
- Овде нема никаква друга мајка освен мојата – остро рече девојчето.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Ох, прости, се збунив – се досетив веднаш – згрешив, не ја барам мајка ми туку сестра ти.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Бриши го тоа! - остро рече Глигор.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Инспекторот на противпожарната заштита ја наведна главата и лесно нишајќи ги бедрата, му пријде на Паша Емиљевич.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)