Оваа претпоставка му наложува на терапевтот да биде чувствителен на постоењето на неизречената дилема, љубопитен во врска со она што го попречува потребниот разговор и особено внимателен со чувството на непријатност на симптоматичната личност. 43
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)