3. Горниот свет
Неартикулирана камена композиција
втисната на Гарван, черна древна птица
затскриена зад брезите, дабојте, черешните
меѓу трепетливиот и див отсјај на небото
двосмислена како поетски знак
и живописна
а ние -
недораснати да ги разбереме
мегалитските, сакрално елементарни
глетани семи на минатото
само ги посакуваме, и -
приседнуваме на Плочите
небаре во неправедно студениот
скут на Господ
кратко, многу пократко од О-н-ние онаму долу
во подземјето полно мицелиум
и ехо, ехо од Ум!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
- Треба да им пронајдам место за шаторите. Мислам добро ќе им биде онаму долу, над стубелот. Вода ќе им треба. - Шатори велиш, а? - Така сакаат.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ќе одам онаму долу во ливадите.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
И на крајот им рече: - Мартин со воловите е онаму долу под коријата.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Цел брег, до онаму долу, се само палати, бавчи, градини.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)