На мажите повеќе им лежеа глаголите, и тоа неповратните, нерефлексивните - со исклучок на „ми се може“, кој и онака тешко може да се вклопи во стандардните речници.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
-Да заминеме, момци, во шумата - го прекина Михаил - наскоро сите зборови ќе ги заборавиме.