одново (прил.) - се (зам.)

На онаа станица одново се слуша, „О, каков прекрасен свет“, а на друга, преку две вртења на стрелката: „И јас ќе останам со вас во чамецот...
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
По тие два дена, одново се сретнавме. Сега тука, во неговата канцеларија, беше дојден и вториот човек на партијата на власт. Седевме тројцата и пиевме кафе.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Таа овде одново се преиспитува, не само за да се апострофира неможноста од спознавање на историјата, односно нејзината фикционалност, туку и за да се анализираат психолошките аспекти на човековата индивидуација која без компонентите на минатото, тешко се заокружува.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
А пак тогаш: Сивокрилите ангели полека фатија да се источуваат пафтајќи со крилјата и упатувајќи се на запад, и наскоро одново се покажа сводот небесен што сега ја немаше својата, туку бојата на проклетството, а од силната војска се издвои само еден одред од Силата што го препокри градот во кој згаснуваше сѐ: и криците, и довикувањата, и трчаниците, и стравот на луѓето, та носејќи факли со сумпорен пламен се одвоија од јатотото и фатија да се спуштаат полека кон Градот...
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
На лицето од рабинот, под сериозните челично-сиви очи одново се појавува истата насмевка што ваквите вечери му тлее како штотуку запалена лампа за Ханука. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Кога ја доби веста, имаше чувство дека таа е во врска со настанот што го исчекуваше, за кој првите навестувања ги доби не само во Виена, туку и во шепотливо пренесуваните вести за спорадичните депортации на Евреи надвор, додуша надвор од неговата диецеза, но со една иста дестинација: Аушвиц, Полска.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Тука пристигаа и заминуваа, се празнеа и одново се полнеа бродови, донесуваа и однесуваа производи, лични и трговски добра, но и луѓе, судбини, надежи, пораки, усно доверени вести и епистоли забележани со писма кои се читаа, се пишуваа, но и се испраќаа на сите можни страни на морската шир.  Карер го сврте погледот кон разбрануваното море над кое се пластеа сиви облаци.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Го чувствуваше оловниот притисок што беше стежнат над целиот предел, над главата, врз погледот, во душата.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Сред летово, старата, голема заедница на Салоника контактираше со Високата јудаичка школа во Берлин со барање да им се препорача соодветен кандидат кој би служел како главен рабин на нивната заедница, со оглед дека таа била останата без главен рабин веќе осум години, од денот на заминувањето на Раби Узиел кој отишол да служи во Тел Авив.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Во духовната историја на Европа тој секогаш одново се појавува кога некој религиски или политички поредок на вредности ќе стане проблематичен, и тоа секогаш внатре некаква повеќе-помалку „александриска“ култура, меѓу дворјаните, во граѓанскиот салон, во состајалиштетото на боемите.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Не успеа да се пробие, па се врати, одново се залета и со силен скок се најде преку него, легнат во снегот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Средата ли, четвртокот ли, одново се разденивме како во пекол градината во дворот тажна, стебленцата во неа јадни, Татко ми го снема, како да исчезна во времето, и некаде по некој ден гледаме: водата ги раскопала гробиштата и жолтите коски на мртовците пливаат по улиците и ни мавтаат на сите: ајдете, велат, што чекате?
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
А кога не се најде трага ни од Хаџи Ташку со дружината, ниту, пак, од некои други ајдути, ко се дораздени убаво (небото изгреа ведро и дури и повцрвено од сношти, но сега на другата, на источната страна; и што удри една цибрина, срцето на човека да му распукне во градите) сите одново се собраа на срецело.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
За ручек се извадува од котелот и до цедилото, одново се истрива со дланките, одново се потпржува со сало, и се изнесува на синија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Одново се засмејува и го гледа Лазор кој од под веѓи гледа во книгата положена на неговите, Јосифовите, колена и потисната со рацете.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Можно е, пак само претполагајќи, и пак потпирајќи се само на општите историски податоци, зашто конкретни, веќе видовме, нема, дека Солунското кралство односно Латинското, во времето на Бонифациј Монфератски, во 1204 година, кога го завојувало и овој дел на Македонија, со поткуп, со принуда, или на превара претците на денешниве жители на Потковицата ги правело во католичка вера, но по неговото исчезнување од исторската сцена, нивните потомци, во текот на времето, одново се вратиле на православни верски традиции, а како драг спомен на своите претци, и на тие можеби добродетални времиња, ја запазиле и ја честуваат Латинска Црква?
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Така луѓето одново си ги повратија имотите, животот одново се врати во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Учествувале и во бугарското Априлско востание, во Руско-турската војна од 1887-та, кога и биле одликувани од бугарското кнежество за покажаното геројство, во македонското Кресненско востание 1878-та, кога по задушувањето на востанието, одново се вратиле во Бугарија за да ги изгубат животите во 1885 година во односната Српско-бугарска војна.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
- Е, гледаш. А јас ги имам, одново се пофали оближувајќи ги лепливите усни.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Удри со белата платнена чевличка по калдрмата, чиниш ќе заигра и одново се насмеа.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Да паметиш, да не заборавиш. Токму така. А тука во Скопје, одново се судрија противниците.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Патрокле се намести добро на веленцето што го влечкаше со себе и одново се предаде на своето брборење.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
И Мирче одново се роди.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Се слуша „јуриш“ ! И излегуваме од окопите. Одново се пикаме во шумата. Шумата јачи, татони од „урааа“ !
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Чекаше бункерски да зајакне во оваа ноќ како и во многу други ноќи откако одново се врати в град.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Нејасниот лудачки блесок на ентузијазам одново се врати на лицето на О'Брајан.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Знаеш ли кое време од денот е сега?“ праша тој. Емплфорт одново се сепна.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Целата историја беше претворена во палимпсест што се гребеше и одново се испишуваше, онолку често колку што беше потребно.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ме погледнуваше со подозирање и, така, со свои мисли во главата, одново се свртуваше кон работата.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
Дукле одново се зарадува, одново надежта му се врати.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
XXIX Свинската чума одново се јави во селото, зафати да се шири, и од свињите да се пренесува на луѓето: започнаа луѓето нагло да умираат; секој ден се огласуваше камбаната, секој ден имаше погреб; заразата се ширеше од еден на друг: ги зафаќаше луѓето силна треска, висока температура, огница, паѓаа во бунило, им се воспалуваа дробовите, им се надуваа очите, по кожата им се нафрлуваа темни дамки, бубулки, кои расцутуваа во гној и се распаѓаа; им се воспалуваше грлото, кашлаа непрекидно и длабоко како да рикаа корнејќи ја утробата; им отекнуваа жлездите под пазувите и на вратот и не можеа да се помрднат; жлездите им загнојуваа, им ја труеја крвта и умираа во тешки маки.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Неговата батериска лампа ги фати и ги проблесна со живот, виножитата отскокнаа одново пополнувајќи ги сенките, со бои на сливи, малини и грозје, со боите на пресечен лимон и небото од кое облаците се одвеани, а синилото одново се враќа.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Борбите на фигурите личат на опсади,опсади на цврста тврдина, во кои одново се докажуваат неочекуваноста на акцијата против прецизноста на одбраната.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
И овојпат беше превкусно, но бев свесен како повторно ќе ги закочи моите и онака мрзеливи црева и при секоја помисла на ова одново и одново се препотував.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Потоа ползејќи пак се врати на местото каде што рибаше со четката и со едната рака на половината, а со другата држејќи ја четката, продолжи да го трие подот и уште посилно да плаче.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Прават некои љубовни движења, се пуштаат и одново се фаќаат, се удираат со празните мевови.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го пособравме, го поспотнавме и пламенот одново се крена, се развали.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Зема здив, ја брише потта од челото, потоа од лицето и одново се забрадува со црната шамија.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Одново и одново се загледувам во нејзините очи, во лицето и челото ишарани со брчки и покорно, наведнувајќи глава ѝ бакнувам раце и ... занемувам од восхит...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Одново се загледа во недогледната бледо-синкава шир. Сѐ е под снег и стегнато од студ.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)