Милан се појави однекаде во градината.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Однекаде во него се зацврсти оваа мисла: секое човечко дело и секој збор можат да донесат зло.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И навистина така и би. Иако беше сѐ затворено, однекаде во собата се вовлече студеното ветре, ги заобиколи пријателите, ми се заобрачи околу градите и ме стегна како со мразен ремен.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Тоа зло длабеше во него и го раскинуваше, а тој не можеше ни да помисли некому да му се исповеда и да му се довери; па и кога тоа зло си ја заврши својата работа и изби на површина, никој нема да го познае; луѓето просто ќе речат: смртта.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)