Бојс однатре бил минималист - ладен - но бил во состојба, како пчела, да ги максимализира своите извори - да стане топол.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ниче ги разликувал уметниците кои создаваат од чувство на внатрешна исполнетост и оние кои создаваат од чувство на ограниченост, то ест, максималисти и минималисти; во оваа смисла, Бојс однатре бил минималист, а однадвор максималист.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Ничеовото разликување ги одразувало различните чувства на телото - само-максимализирачко топло тело во контраст со само-минимализирач кото ладно тело.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Па сепак страдал од длабоко чувство на внатрешна лишеност, неприсутност.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Чувството на штета е присутно во целата уметност на Бојс.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)