одеднаш (прил.) - тој (зам.)

Одеднаш тој рече: - Ние!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Одеднаш тој во мене распали еден силен, дотогаш непознат оган за моето срце.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
- Бабо, - вика одеднаш тој – дај ми го Сламеното Мече да си поиграм.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Одеднаш тој слуша шушкот во лозјето над себе и како одење од човек.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Одеднаш тој го забележа лицето на Џулија на неколку сантиметри од своето мртовечки бело, бело како креда лице.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Одеднаш тој беше друг човек, буден и подвижен.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Одеднаш тој доби поткрепа. Се јави отстрана дебелиот: - Пуф, за срам - срже тој со зарипнат бас. - И ова ми биле бугарски војници!
„Послание“ од Блаже Конески (2008)