одеднаш (прил.) - ме (зам.)

И одеднаш ме зароби прашањето – дали тогаш, во тие години, кога тука нашите биле, имало православна црква среде италијанската воена база, а би требало да има католичка, или од некого е градена подоцна за спомен на тие кои тука битисувале?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сакаш да летаме? - одеднаш ме праша.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Одеднаш ме прегрна повлекувајќи ме кон себе, - како да сакаше да каже, што и да е не грижи се, татко ти и јас сме тука. Очите ми се наполнија со солзи.
„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)
Притоа сензуално и шармантно ги напрчува усните, и одеднаш ме тера да помислам дека кутриот Пјотр Лисицки, засекогаш исчезнат во непрегледните белини во Сибир, бил познат како голем љубител на жените, мераклија, што во случај, гледано од генетски аспект, сепак не е податок за фрлање.
„Младиот мајстор на играта“ од Александар Прокопиев (1983)
Тој епизоден потрчко на свеченоста одеднаш ме потсети на мене: смешната улога е некој вид бекство од самиот себе, иако е јасно дека секое бегство,порано или подоцна, завршува со замка.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
И одеднаш ме покри земја и само почувствував болка во ногата и во очите ми згасна сонцето.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)