одеднаш (прил.) - стои (гл.)

Одеднаш стоеше на мала ледина полна со извори, една летна квечерина, кога косите зраци на сонцето ја позлатуваат површината.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Она по што се трагаше, одеднаш стои простум пред нас, појасно и поедноставно речено од кога и да е.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)