одеднаш (прил.) - светне (гл.)

Тој кој целиот живот ја газеше и ја лазеше земјата, тој кој целиот живот беше врзан за неа и со табаните и со душата, одеднаш светна и летна.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Лицето на наставничката одеднаш светна.
„Клучарчиња“ од Бистрица Миркуловска (1992)