одвреме-навреме (прил.) - оди (гл.)

Одвреме-навреме одел и дома ѝ, и гледајќи ја каде што се движи низ куќата, не му изгледала толку дебела, сѐ додека не седнела, при што сите облини се спојувале: нозете ѝ станувале како една, колковите се ширеле, а горниот дел од телото се спуштал надолу, се скусувал и раширувал.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Александар имаше свој акаунт под некое трето име, и одвреме-навреме одеше во Интернет кафе за да се логира на Фејсбук.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Неговата нестрпливост лесно се објаснува: во последниот ред од салата го чека девојче, црвено облечено, до кое тој одвреме-навреме оди и ѝ шепина нешто.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)