Имаат испеглани алишта и брчки но одвнатре се згужвани.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Дури тогаш одвнатре се слушна мрзлив глас.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Додека тој паѓаше, а колежот и пискотите продолжија, капакот на испуштениот сандак се лизна и одвнатре се откри восочното лице на Марко.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Се чуствувам повеќекратно исцрпен. Во сржта на моето тело тлее еден очај од кој чуствувам како одвнатре се топам и истечувам, дотрајувајќи.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Лицето ми посивело, одвнатре се сушам, јас сум couch-potato.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)