Не паметам точно кој, веројатно некоја од тетките имаше речено дека сум се родил во воденицата.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Одамна се мртви тие денови на младоста, но мене и понатаму срцето ме влече кон Пребег последното прибежиште на старите спомени.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кината и театри одамна се празни, а даските што живот значат мирисаат на мувла.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)