овде (прил.) - се (зам.)

Овде се разделивме со нашите од Делчево. Се поздравивме и си посакавме сите тројца добар пат.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Фанцузинот, како што е познато има едно невообичаено хоби за нашите поими, да ги сака кучињата, со кои овде се води цела трговија.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде се претставени сите превозни средства, од трамвај и автомобил, па до најмодерните реактивни авиони, во нивниот историски развој.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде се туркаа и влегуваа само млади луѓе. Со една толпа младинци влегов и јас.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Затоа на огромни паноа, на ѕидиштата по сиот Келн е истакнат овој знак на келнската колонска вода, која овде се произведува многу години, поточно со векови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде се зима царина за ракијата ако е повеќе од еден килограм, а такви случаи имаше многу.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде се издига нов Париз и овде се наоѓа, можеби, најмодерната станица на метрото, која е поврзана и со железничката станица.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И денес овде се собираат попознатите француски интелектуалци.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Потоа царее штама, несфатлива во споредба со сѐ ова што овде се случувало во предпладневните часови.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Овде се раѓа симболизмот, футуризмот, дадаизмот и скоро сите правци во уметноста. Пријатен е амбиентот во овие кафеани.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Келн под мостот на Рајна има свои привлечнисти, зашто овде многумина се собираат, за разонода и забава со герлите, кои овде се среќаваат на секој чекор.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Не гледаш оти овде се зборува за аеропланите?
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Сѐ помина сјајно, но јас излегов од кругот со извесно чувство на горчина; ѝ реков на Ина: „Овде се смеат. Но дали ќе се смеат и на друго место?“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Иако овде се престигнувам себеси, сакам да назначам дека намерно ја употребувам фразата „погрешно разбира“.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Мнозина ќе се запрашаат: За каков национален сепаратизам овде се зборува?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Овде се држеше настрана од нивните цркви, од нивните културно-уметнички друштва, од проширените семејства кои на игранки какви што во Југославија веќе одамна немаше дури ни по селата, застанати со пиво под сликите на Гоце Делчев, бараа мажи за своите грди дебели ќерки со по две имиња и паѓаа во делириум на секоја песна што ги потсетуваше на стариот крај.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Нека ни е со среќа, побратими, братучеди и браќа. По манастирите се колнеме, овде се крадеме. Ашколсун, навистина.“
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Челото му беше покриено со измрсена и леплива коса, по лицето му се спуштаа линии на брчки и пот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Овде се растурија гласови, оти како наместо те отепал Ристаќија.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Љубовта овде се појавува во една од највисоките матафори на наводно неспоивото, како највисока “discordia concors”.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Тереза во римската Maria della Vittoria овој момент го прикажува повеќе како сексуално отколку еротско-мистичко возбудување.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Нема место за човечки гласови, овде се сместени само нивните тела и заморното дишење на дробовите.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Откога се паметува, а овдека се паметува и од времето на времињата што биле пред ова, живее сам таму, во првата спила на Камен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Горе над селото, на сртот на Зајачки Рид, кој овде се вика уште и Веселички Рид, десно од патот, кој доаѓајќи од селото и префрлувајќи се преку ридот се спушта во Потковицата, во еден густеж од капини, над кого се издига закржлавена слива, има еден пак безимен кладенец.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Значи, тргнете храбро и сослушајте ги првите упатства.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Но, драги Асенета или Аристине, љубовната напивка што овде се нуди ќе можете да ја искористите само ако поминете низ извесна иницијација, односно, ако успеете да се вброите меѓу јунаците на оваа приказна.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Татко го замислувал својот пријател како во првиот повоен пролетерски универзитет можел да предава за универзалноста на индивидуализмот кога тој овде се задушуваше на секој чекор од насилната колективизација на селаните до задушување на индивидуалната иницијатива на приватните занаетчии!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Од друга страна, да ти кажам, овде се шират гласини дека некои од познатите американски фирми како шо се „Texaco” или „General Motors” и некои други им продават камиони, гуми, бензин и други возила на националистите на генерал Франко.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Историјата на земјата започнува можеби осум илјади години пред Христот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Овде се вкрстиле повеќе цивилизации: на Каспијците, на Вандалите, на Феникијците, на Римјаните, на Византијците, на Арапите, на Шпанците и на Турците.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
„Овде се пет прсти. Гледаш ли ти пет прсти?“ „Да.“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Пред него и по него, коњицата на султанската гарда од јаничари ја корнеше белата калдрма на Скопје и го креваше правот што овде се таложел со векови.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Минувајќи низ градот и овде се повтори она што се случи во Прилеп кога ги дотераа по Илинден од Мариово..
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
МАРФА: Свињарија? Јас достатно свињарии овде се нагледав. Овде кавалер, онде кавалер...
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Но, тоа не е ништо. Овде се живее у еден нов облик на симбиоза каде мажите „као нешто“ работат, а жените секое сабајле се собираат у групи од по десетина комада, сркаат турско и „редат“ за Македонија.
„Тибам штркот“ од Зоран Спасов Sоф (2008)
Стигнуваат до бреговите на Америка и по истиот пат овде се враќаат нивните потомци.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Дилерот со уметнички дела, Hidenori Ota, вели дека неговите млади клиенти „немаше да знаат дека овде се сместени делата на Warhol и Hockney, ако немаше контроверзија.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
За разлика од класичната употреба на терминов во огласувањето, овде се мисли на малку потесна сфера.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Во една мошне агресивна, дури брутална, поза, актерот препорачуваше дека оние што патиките ги користат за да ги стават на масичката додека гледаат ТВ, или да прошетаат до фрижидерот, или за да ги „покажа“ - тие ни случајно не треба да ги купуваат авиа патиките!
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
4. ПОЗИЦИОНИРАЊЕ
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Овој роман, кој ја опишува петдневната рашомонијада на авторот во родната земја во пролетта на 1979 (кога овде се слави стогодишнината од раѓањето на Сталин), доживеа во Франција значајно толкување на своите внатрешни слоеви и пошироки значења од бележити француски писатели и книжевни критичари.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Во трагичен и гротескен колаж на извлечени сакрални делови од верските храмови од трите вери, со цитати и плакати, со содржини со кои се одречуваат душата и верата, и овде се допира трасцендентното, централно прашање: што по смртта на човекот?
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Овде се проучуваа случаите на мојот чичко, на мојата тетка, на мојот татко, на мојот дедо, на целиот обесправен, потчинет и понижен род.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Зашто тоа Пене, кога почна таа Граѓанската војна во Грција, отиде партизан да биде таму. Тоа овде се знае, а за повеќе...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Остана уште обврската внучињата на баба Петра и дедо Костадин да ги подготви за враќање кај нивните родители, дури не смее ни да чека ако веќе еднаш овде се појавиле од црвениот крст, туку да се загне самата и да ги пронајде кривулестите патчиња што побргу ќе ги однесат во родителската прегратка.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)