обично (прил.) - го (зам.)

Мајка ми обично го прекинуваше од ноќното читање и размислување кога имаше нешто пресудно да му објави.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тие нагло паѓаат, влажните тела им се споени, страсно тресејќи се од страв, од радост силината на ударот е Јас, Мартин, јавно го обзнанувам против сите судбини неуништливото семе Мартин не го зема лифтот без лифтбој до четиринаесеттиот кат, како што тоа обично го прави, бидејќи, размислувајќи за тоа поради некое чудно претчувство, решава пеш да ги искачи сите тие четрнаесет низи скали.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Набргу потоа слушнав и за Zap Comix. Тогаш обично го читав Eye, еден псеудо-културен магазин за млади.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Гронинг:Да, човеку, „Јас сум Барт Симпсон, кој си бе ти?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Децата обично го сакаат тоа, а јас мислам дека ги сакаат затоа што не се кондензирани. A.C.L.U. организацијата се бореше против тоа децата да носат маички со „Симпсонови”. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ноќум, кога ќе набасам на таква песна обично го сонувам Ацо Шопов како му ја гали гривата на еден бел коњ на езескиот брег.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
За да направите роман какви што Така употребениот збор станува се моите, морате да напишете едновремено и поблизок и поточен од осумдесет илјади страници за да она што обично го наоѓате.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
За оној којшто го зборува францускиот јазик овие фрази ќе звучат бесмислено, но, гледачот сепак ќе се обиде да се занимава со нив онака како што обично го употребува јазикот.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Дали наѕре во тишината на она Што обично го нарекуваме друг живот?
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Но тие исклучоци се од оној вид што обично го потврдуваат правилото.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дувајќи ги осумнаесетте свеќи Виктор, кој обично го красеше скромност, овој пат помисли дури три желби.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Наредниот ден молчела, ама сè уште дишела, зашто градите, исполнети со здив, незабележливо се кревале и се спуштале во камената темнина.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Вечерта, кога мајката обично го доела, го понесле детето по прашливиот пат, омеѓен со ниски џбунови избрстени од кози, а маченицата го поздравила доаѓањето на доенчето со извици на радост и со благослови наменети на деверите.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
И Татко го прифаќаше Климентовото задоволство како свое, без оглед дали турцизмот ќе се најде во црната или во белата листа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски ги забележа поопштите заемки како: занает (на арапски sanat); чирак, помлад помошник на мајсторот, обично го учи занаетот (од турски irak), калфа, прв помошник на мајсторот (од арапски kalfa); калфабаша, главен, најстар калфа (од турски ustaba); еснаф, здружение на занаетчии од иста струка (од арапски esnaf).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во други куќи крај Езерото се правеше тикуш, ама со друго име, обично го викаа пита со пиле...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
На Татко му беа добро познати кажаните и други податоци за маалото, но тој, сепак, со внимание го слушаше Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И оваа заемка Камилски ја внесе во својот жолт нотес заедно со зборот чаршија (од персиски аri) за поопстојно разгледување со Татко, сметајќи ги за посебно значајни, но и со меѓузависно значење.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Маалото обично го сочинувале педесетина куќи, но во Цариград, на пример, маалото Фанар претставувало мал град...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ние мораме да ја разјасниме мистеријата, на оваа пита над питите не ѝ е дадено случајно името тикуш! рече замислено Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски тоа обично го чинеше кога ќе почувствуваше задоволство од разгледуваниот збор, небаре ги откриваше неговите никогаш неоткриени тајни.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Искрено речено, Франкфурт и не е некое големо место заобиколено со сиромашни предградија какво обично го претставуваа часовите по географија.
„Ниска латентна револуција“ од Фросина Наумовска (2010)
Не можевме да влеземе во малата уличка спроти вилата Магребија, каде што Бешир обично го паркираше мерцедесот. Просторот беше целосно блокиран.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Нашата резиденцијата беше целата опколена: војник до војник, секој со пушка со бајонет или калашников во рацете.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Го придружува, се врзува за него и така обично го раѓа знајното, како едно од многуте чеда на вистината.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Виното обично го проба пред јадење.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Во ваквите случаи обично го користам она мое резервно објаснување: веројатно не ме разбравте!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Зар ќе умеевме без таквите белези да ја следиме патеката што може некогаш повторно да нè доведе пред прагот на она што обично го нарекуваме роден дом, или наша судбина, бидејќи без тие белези и без таа патека просторт низ кој се движиме се престорува гол амбис!
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Но ти имаш право кога велиш дека растојанието, па дури и она што обично го сметаме и за временска дистанца, помагаат во согледувањето на правата вистина - рече Бојка.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Толку случајно згаснуваа што ни највидовитите не можеа да го предвидат она што ние обично го нарекувавме патека на смртта“.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„Речи им на сите што ги познаваш да донесат што било, што имаат“, ми нареди токму онака како што обично го прави тоа, без дури и самата да знае што нарачува и што ќе се случи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
„А зошто ти е толку храна“, прашувам јас, „кога јавно објави дека ќе гладуваш?“
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Сепак, барем во еден значаен аспект нашиот современ концепт за јавниот простор е значително различен од оној на античките polis и agora.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Имено, денешните теоретски согледувања за јавниот простор обично го дефинираат во опозиција на приватниот простор, и како таков тој е историски производ на развојот на модерното капиталистичко општество (промените во индустрискиот процес кои довеле до трансфигурација на односите помеѓу „домот“ и 71 „работата“)79.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тогаш луѓето се фолираа: обично го преуредуваа просторот што помалку да личи на себе.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
НЕМИЧКИ ЈАЗИК- или ластовички јазик е наразбирлив јазик што обично го зборувале луѓето кога не сакале секој да ги разбере што велат.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Обично го мласкаат својот живот што се протега од турцко до денеска.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Димитар Мечев (1870-1903) Друга крупна личност во Гемиџискиот кружок бил Димитар (Димче) Мечев, или, како што обично го викале, Мечето.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)