ноќе (прил.) - му (зам.)

Немал два живота; сепак дење го презирале, ноќе му се восхитувале со морничавост.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Денот му бил ноќ, се плашел од светлина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Верував дека на ова момче ноќе му растат рокчиња од челото.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ударите што ги правеше, и ноќе му одѕвонуваа во сонот.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
На Илка му беше тешко додека се свикна на нив, зашто и ноќе му пееја и го будеа.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Тој парите ги држел во некој ковчег на таванот, а овие, таа Митра и овој Војне наш, ноќе му влегле низ покривот од куќата.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)