Ни го разбрани, како никогаш нашиот емигрантски живот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
За некои излезот ќе биде од националното кон универзалното, при што потрагата не се ограничува само на палестинскиот естетски легитимитет, туку поетот Махмуд Дарвиш трага многу пошироко, во смислата на постоењето и пеењето.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Никогаш нашиот егзил нема да биде залуден, пееше Дарвиш, по својот полвековен егзил, за вечното враќање дома на Палестинците.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)