Камилски замина замислен, првпат откако се врати од Голи Оток, сега зајакнат и орен за работа, но подјадуван од малите порази што ги доживуваше со луѓето во местата каде што работеше, никогаш со разбирање за неговата трагична судбина и минато на затвореник на Голи Оток, макар невино осуден, потоа и рехабилитиран.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Семејството и искреното пријателство со Татко остануваа последните пристаништа на неговата надеж.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Никогаш со полна уста не се насмевнуваше. Братучедите ги посматраше со задоволство.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Земанек застана до разбојот, и сите ние, машките, почнавме да му довикуваме; сите му завидувавме, затоа што таа помош што требаше да им ја пружи на девојчињата подразбираше да ги фати за половината, да ги поткрене за да ја дофатат пречката и потем, при слегувањето да ги дочека на ист начин: околу половината. (Го правев тоа во циркусот потоа милион пати, но никогаш со Луција, туку со други жени).
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Никогаш со повеќе живот отколку тогаш, во таа смрт.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Ха, никогаш со крема за чевли не си цртал мустаќи!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Тој никогаш не бил чистач на чевли на железничка!
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Му реков дека сомневањата не ми се движат по трагата на неговите опинци.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Го познавав: тој можеше да се одмаздува со раце и со нож, никогаш со оган.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Метафоричната порака е неизгаслив спомен и нескротена тага по родното место што на своите наследници им ја пренесоа веќе изумрените просвиги кои принудно ги доселија во ова село кое никогаш со срце не го прифатија.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
„Никогаш со рака не се дофатува а со нозе не се доодува“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
А второ, науката сѐ уште е немоќна да претскажува и за тоа стручњаците се претпазливи: никогаш со сигурност не тврдат дали ќе избувне или нема да избувне, зашто низ историјата се правеле многу грешки; за оние вулкани за кои тврделе дека нема да избувнат - избувнале и уништиле многу луѓе...
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)