нешто (прил.) - длабоко (прил.)

Трепереше нешто длабоко во неговата егзилска душа, што на ист начин ја возбудуваше и татковата.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
И штотуку наближам до Сена мојот поглед ја напушта земјата, ме напушта и мене и тргнува да плови меѓу ѕвездите... и нешто длабоко тогаш се вознемирува во мене: моето човечко битие, горе меѓу ѕвездите, го препознава својот древен дом, своето древно огниште, мојата роднинска постела...
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)