нечуен (прил.) - изусти (гл.)

Со насолзени очи, тие најчесто му идеа кога беше со книгите, па речиси нечујно изусти: Јас, мој Паскали, си пресудив, овие книги пресудија, тие беа помоќни од мене, ме совладаа: не ми останаа средства за да одам на операција на очите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
- Рада обземена од занесот што ѝ го приредија овие усни, одвај нечујно изусти: - Ќе гледам да дојдам, но не сум сигурна?
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)