неодолив (прил.) - ме (зам.)

И секоја улица како да беше за мене создадена, неодоливо ме канеше да тргнам по неа во далечината... во светлата магла што ми ја вознемирува душата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Имаше мигови кога ликот на мајка толку ми се доближи, што желбата неодоливо ме тераше одеднаш да станам и да се стрчам кон неа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)