неминовен (прил.) - негов (прид.)

Ги одмеруваше сите свои движења и секогаш беше на она место, каде што беше неминовно неговото присуство, тоа му носеше некакво отворено, разврзано задоволство.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)