Само со оние неколку дрвја, што можеа да бидат догледани и што се чинеше дека постојано продолжуваат да се наведнуваат.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Кажуваат не земало пари туку молел за неколку дрва за да има со што да се стопли болната сестра која по везден се слуша како си ја исфрла, како си ја кине утробата.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)