Замисли си дека во тој сон ме гледаш како лежам покрај човек кој веќе негде и некогаш ме искористил.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
А што? . . . – победоносно ме погледна како девојчето што некогаш ме држеше во неизвесност пред крајот на приказната. – Лузна. Белузникава, долга лузна.
„Пловидба кон југ“
од Александар Прокопиев
(1987)
За сите тие покани што ги добивав за концерти имав менаџер кој ги уговараше термините, некогаш ме консултираше а некогаш и сам го правеше тоа, знаеше дека така ќе ми одговара.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
Особено кога им помагаш да пркнат!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Нели и дедо ти некогаш ме поучуваше оти е убаво да се поразговара дури и со цвеќињата!
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За моите патувања по многу градови често зборуваат поетите, тие некогаш ме нарекуваат Ахасвериас, некогаш Ахасверус, а понекогаш и Ахасвер.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)